Na Andersa

Mieszkamy na ulicy Andersa. Niby w miasteczku, a pola wokół i rzeka niedaleko.

- Na co wam alarmy?- zapytała któregoś dnia sąsiadka - Ja tu jestem, to wszystko widzę.
Taki sąsiad to skarb.
 Na naszej ulicy ludzie znają się od pokoleń, wiadomo, kto jest swój, a kto obcy. Potrafią sobie pomagać i są wobec siebie bezinteresownie życzliwi.

 Na Andersa jest  latem zielono, zimą biało a jesienią kolorowo- tu widać pory roku, tu się żyje trochę tak jak sugerował Rej-  w zgodzie z naturą. Pola, na których się najpierw sieje, potem zbiera, wyznaczają naturalny rytm.
W Leszczynach powstaje nowy Dom Strażaka. Byłam, widziałam, podziwiałam. Włożono mnóstwo pracy, energii, siły. Mieszkańcy są dumni z tego miejsca, choć jeszcze trwa budowa. Większość prac wykonują sami, dbają o szczegóły, wspólnie planują i projektują.  

W czasach komputerów i "samotności w sieci" dobrze jest żyć w enklawie, jaką tworzą poszczególne nieformalne dzielnice naszego miasteczka.