Rzut oka eksperta

Lipiec i sierpień to czas egzaminów i rozmów kwalifikacyjnych nauczycieli na poszczególne stopnie awansu zawodowego. Od lat uczestniczę jako ekspert w komisjach egzaminacyjnych i kwalifikacyjnych. To ciekawe doświadczenie i skłania do refleksji.
Nauczyciele się denerwują- to po pierwsze. Bardzo się denerwują, jak to mówią sami o sobie " stresują się". Przed rozpoczęciem egzaminu usłyszałam na korytarzu:
- Ale ja się stresuję!
- Łatwe będą pytania? Już nic nie pamiętam, a tyle się przecież uczyłam....
- Teraz dopiero widzę, jak to trudno odpowiadać przed komisją..
To tylko niektóre wypowiedzi. No tak, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia- nie odkryłam Ameryki. Ci sami nauczyciele w sytuacji egzaminów uczniów radzą, żeby się nie przejmować, bo " jak umiesz, to na pewno poradzisz sobie". Wiem, bo też tak mówię. Co innego, gdy to ja jestem egzaminowana.
Po drugie prezentacje nauczycieli naprawdę pokazują, że w szkole mamy wielu świetnych, przygotowanych, twórczych i nowoczesnych ludzi. To bardzo budujące. Chociaż oczywiście są i tacy, którzy głównie " współuczestniczą", " współorganizują", " współdziałają"- cytaty z wypowiedzi. Co to oznacza w praktyce? Oczywiście pracę zespołową, ale również często brak własnej inicjatywy i odtwórcze wykonywanie zadań. Co to znaczy, że nauczyciel "współorganizował" wyjście do kina? Sprawował opiekę nad klasą podczs swoich lekcji. Mam wątpliwości, czy takimi działaniami należy się chwalić podczas egzaminu.
I już na koniec: od kilku lat wiadomo, że awans zawodowy nauczycieli nie sprawdza się, że to jego " łabędzi śpiew". Czasami, gdy zapraszam nauczycieli do uczestnictwa w róznych formach doskonalenia, słyszę" ja już nie muszę, dyplomowałem się". To fakt, szczeble kariery nauczyciela szybko się kończą. Dochodzą do tego absurdy w postaci przepisów, które m.in. wymagają od nauczyciela 2015 wykazania, że stosuje  w pracy technologię informatyczną. To przeciez nasza codzienność! Nawet dziennik mamy w komputerze!
Dobry nauczyciel doskonali swój warsztat pracy przez całe życie, czyta, uczestniczy w warsztatach, konferencjach, dba o rozwój zawodowy i osobisty- bez względu na stopień awansu zawodowego. Jestem przekonana, że tacy właśnie są nauczyciele, tacy jesteśmy.
Tacy powinniśmy być.