Święta

Niedawno rysowałam i lepiłam z soli świąteczne anioły. Napisałam kolędę. Staram się pamiętać o własnych możliwościach twórczych. Wystarczy przełamać rutynę, trzeba to zrobić! No i nie wolno się stresować.

- Za trzy tygodnie święta, nie wiem, jak to będzie w tym roku.. –od lat słyszę takie smutne przewidywania w najbliższej rodzinie.

- Nie wiem, jak ja się wyrobię- to koleżanka z pracy, zestresowana, narzekająca.

Przed samymi świętami nastroje nie najlepsze, bo każdy zmęczony i zły na innych, że nie pomagają, że wszędzie tłumy, że ludzie się śpieszą nie wiadomo gdzie. Moja siostra Asia pracuje w sklepie:

- Poszaleli ci ludzie w tym roku, idą i idą. Wigilia, popołudnie, a oni wolno sobie chodzą i prezenty wybierają..- Asia jest naprawdę zła.

Ostatecznie wszyscy zdążyliśmy posprzątać, upiec i ugotować. Zdążyliśmy ubrać choinki i Mikołaj też zdążył. Czas świąteczny wciąż trwa. Lubię okres przedświąteczny, fajnie jest też po świętach, a same święta- no cóż, trwają tylko dwa dni.

        Wiele osób nie lubi świąt, boi się pustych ulic, zamkniętych domów i rodzin, a także samotności. W zamkniętych rodzinnych enklawach rozgrywają się całe dramaty, kiedy trzeba podczas Wigilii, przełamując niechęć i urazy, dobrze sobie życzyć. Jest świetne opowiadanie Janusza Wiśniewskiego o kobiecie, która nie cierpi wszystkich uczestników Wigilii, a za chwilę musi pokornie zasiąść z nimi do kolacji.

Mimo wszystko w okresie świątecznym warto mieć rodzinę, ciężko tym, którzy są sami w te dni.

 „To człowiek człowiekowi potrzebny jest do szczęścia”- chyba Holtbach. 

Kościół podczas świąt to ostoja, pewność i ukojenie- zwłaszcza dla ludzi starych. Pachną duże choinki i błyszczą bombki, rozbrzmiewają kolędy. 

- Teraz spotykamy się na imprezach, a za parę lat będziemy spotykać się w kościele- żartowała moja koleżanka Justyna, która posiadała pasję życia jak mało kto. Już minęło kilka lat od kiedy odeszła- tętniak.

No więc o tym wszystkim warto pamiętać nie tylko podczas świąt.